هدف از پژوهش حاضر، تعیین وضعیت مدیریت ریسک درسالنهای ورزشی سرپوشیده منطقه هشت دانشگاه آزاد اسلامی بود. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع پیمایشی بود که به صورت مقطعی انجام گرفت و از نظر نوع جمعآوری دادهها میدانی بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه سالنهای ورزشی سرپوشیده تشکیل دادند. نمونه آماری به دلیل محدودیت تعداد جامعه آماری برابر با جامعه آماری (15 سالن سرپوشیده) در نظر گرفته شد. برای گردآوری دادهها از چک لیستی استفاده شد که از پرسشنامه رجب بلوکات (1390)استخراج شده بود و روایی آن توسط اساتید و کارشناسان مدیریت اماکن ورزشی به تأیید رسیده بود.
یافتهها نشان دادند:
در مجموع وضعیت مدیریت ریسک در سالنهای ورزشی مورد مطالعه با میانگین 04/54در حد متوسط ارزیابی شد.
متغیرامکانات ایمنی با میانگین (7/51) درحدمتوسط امتیازات مدیریت ریسک بود.
متغیرایمنی مناطق عمومی بامیانگین (4/56) درحدمتوسط امتیازات مدیریت ریسک قرارداشت.
سالن افشین کاوه متعلق به بهترین وضعیت مدیریت ریسک را در بین سایر سالنهای مورد مطالعه به دست آورد (6/88) و سالن دانشگاهی واحد تهران شرق با مجموع امتیاز 2/11 عنوان پرخطرترین سالن در بین سایر سالنها را به خود اختصاص داد.
با توجه به نتایج تحقیق، پیشنهاد میشود مدیران دانشگاهی و سرپرستان سالنهای ورزشی، دانش لازم درباره مدیریت ریسک و روشها و برنامه های آن را کسب نمایند و به منظور مدیریت، شناسایی و کاهش وقایع بالقوه و فراهم کردن محیطی ایمن تر برای شرکت کنندگان، تماشاچیان، کارکنان و سایر افراد حاضر، آن ها را در فضاهای ورزشی به کار گیرند.
ابتدای صفحه