ارائه الگوی راهبردهای یادگیری خود تنظیمی و تاثیر آن بر شیوه های حل مسأله دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد، واحد تهران جنوب، تهران، ایران

2 استادیار، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب، تهران، ایران

3 دانشیار و رئیس پژوهشکده تعلیم و تربیت وزارت آموزش و پرورش

چکیده

هدف این پژوهش شناسایی راهبردهای یادگیری خود تنظیمی و تاثیر آن بر شیوه‌های حل مسأله دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران است. روش: روش انجام پژوهش آمیخته (کیفی-کمی) است. برای انجام این پژوهش علاوه بر مطالعۀ اسنادی، از تکنیک تحلیل مضمون با نرم‌افزار MAXQDA12 ، برای شناسایی ابعاد و مؤلفه‌ها استفاده شد. جامعه آماری در این پژوهش تمام خبرگان در حوزه برنامه ریزی درسی و آموزشی و مدیریت آموزشی بودند که بعد از انجام 16 مصاحبه اشباع نظری صورت گرفت. یافته‌ها: در نهایت برای راهبردهای یادگیری خودتنظیمی 3 بعد، 9 مولفه و 22 شاخص از طریق تحلیل مضمون شناسایی شد برای متغیر دوم یعنی شیوه‌های حل مسأله با توجه به پرسشنامه استاندارد کسدی و لانگ (1996) 3 مولفه و 24 شاخص بود. روایی بخش کیفی با توجه به نظر خبرگان تایید و پایایی این بخش با استفاده از فرمول کوپا 63 درصد بدست آمد که مورد قبول است و نشان از پایایی بالای کدهای حاصله دارد و پرسشنامه شیوه‌های حل مسأله به دلیل استاندارد بودن تنها با فرمول آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت که تمام مولفه‌ها بالای 0.7 بدست آمد. در نهایت برای ترسیم الگو از روش معادلات ساختاری نرم‌افزار smartpls3استفاده شد. نتیجه: نتایج نشان داد که به ترتیب بعد رهبردهای مدیریت منابع (0.932)، راهبردهای شناختی (0886) و راهبردهای فراشناختی (0.843) به ترتیب بیشترین اهمیت را در متغیر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دارند و همچنین راهبردهای خود تنظیمی با ضریب 0.703 نشان از تاثیر 70 درصدی بر شیوه‌های حل مسأله دارد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار