بررسی دیدگاه و تمایل دانشجویان درباره انواع روش های ارزشیابی آموزشی
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
ارزشیابیهای آموزشی بخش مهمی از فرآیند برنامهریزی آموزشی محسوب میشود، که در آن هم فراگیران در فرایند آموزشی متمایز میگردند و هم به مدرس در ارزیابی عملکرد خود کمک میکند. پژوهش حاضر با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان درباره انواع روشهای ارزشیابی آموزشی صورت گرفته است. روش پژوهش، پیمایشی است. جامعه آماری مطالعه شامل کلیهی دانشجویان مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد سال تحصیلی94-1393 دانشگاه بوده (2200 (N=که از میان آنها نمونهای به حجم 322 نفر با استفاده از جدول نمونه کرجسی و مورگان به روش نمونهگیری ساده تصادفی انتخاب گردید. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه بود که روایی آن با کسب نظر شماری از اساتید ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه رامین خوزستان بررسی شد. پایایی سوالات پرسشنامه نیز به وسیله محاسبهی ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSSV20 نشان داد پاسخگویان بیشتر به روش ارزشیابی به صورت سوالات چند گزینهای علاقهمند هستند و کمترین علاقه را هم به روش ارزشیابی به صورت آزمون شفاهی دارند. همچنین رابطه آماری معنی‌داری در سطح 01/0 و 05/0 بین جنسیت پاسخگویان با انتخاب سوالات تشریحی ـ چندگزینهای، و معدل پاسخگویان با میزان تمایل آنها برای انتخاب آزمون شفاهی به عنوان ارزشیابی آموزشی وجود دارد. در نهایت نیز بر اهمیت نظرخواهی اساتید از دانشجویان برای انتخاب روشهای ارزشیابی دروس تاکید شده است.
امدادی، ش. امانی، ف. سلطانیان، ع. ایمنی، ب. مقصودی، ا، ح. شجاعی، س. زرگران، م. فتحی، ی. فلاحینیا، غ. خطیبان، م. معتمدزاده، م. کمالی، ف. (1392). مطالعه روایی و پایایی فرم ارزشیابی استاد توسط دانشجو در دروس تئوری و برخی عوامل موثر بر ارزشیابی دانشجو. مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دوره دهم، شماره اول، 1392. صفحات 87 تا 94.
آزادی، م. (1387). پیشرفت تحصیلی و روشهای تدریس در دانشجویان با سبک های شناختی مستقل/ وابسته به زمینه. فصلنامه روان شناسی ایرانی، سال پنجم، شماره 18 زمستان 1387. صفحات 119 تا 126.
آیت، س. و حری نجف آبادی، ا. (1389). ترکیب فنآوری اطلاعات و منطق فازی در ارایه روشینوین برای ارزشیابی آموزشی (مطالعه موردی تدریس ریاضیات). فصلنامه فنآوری اطلاعات و ارتباطات در علو تربیتی، سال اول، شماره دوم، زمستان 1389. صفحات 129 تا 146.
حاتمی، ج. محمدی، ر. و اسحاق، ف. (1390). چالش ساختارسازی برای نظارت و ارزشیابی کیفیت در آموزش عالی ایران. پنجمین همایش ارزیابی کیفیت در نظام دانشگاهی، دانشگاه تهران، اردیبهشت 1390.
حسینیزاده، س، ع. (1386). ارزشیابی آموزشی در سیره پیامبر (ص) و اهل بیت (ع). مجله دوفصلنامه تربیت اسلامی، سال 3، ش 5، پاییز و زمستان 1386. صفحات 37 تا 54.
خندقی، م. و عجم، ع، ا. (1390). تأملی بر پیوند نظری رویکردهای ارزشیابی آموزشی با الگوهای کیفیت آموزشی و تبیین پیامدهای آن بر حوزه عمل. نامه آموزش عالی، دوره جدید، سال چهارم، شماره سیزدهم، بهار 1390. صص 73- 47.
خورسندی، م. علیآبادی فراهانی، ک. و شمسی، م. (1392). مقایسهی نگرش اساتید و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اراک از ارزشیابی کیفیت تدریس اساتید به روش ارزیابی آنلاین. مجله توسعهی آموزش در علوم پزشکی، دورهی 6، شماره 12، زمستان 92. صفحات 24 تا 32.
داودی، ر. و شکرالهی، م. (1390).مقایسه روش های ارزشیابی توصیفی و سنتی بر اساس استانداردهای چهارگانه ارزشیابی از دیدگاه معلمان مدارس ابتدایی شهر تهران. پژوهش در برنامه ریزی درسی، سال هشتم، دورة دوم، شمارة 4 )پیاپی 31)، زمستان 1390. صفحات 25 تا 35.
زمانیفرد، ف. کشتی آرای، ن. میرشاه جعفری، ا. (1389). تجارب معلمان ابتدایی از اهداف طرح ارزشیابی توصیفی. مجله پژوهش در برنامه ریزی درسی (دانش و پژوهش در علوم تربیتی- برنامه ریزی درسی) دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)، شماره بیست و پنجم-بهار 1389. صفحات 39 تا 52.
شعبانی، ح. (1382). مهارتهای آموزشی روشهای و فنون تدریس. چاپ اول، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها.
عباسی، س. عین اللهی، ن. قریب. م. نباتچیان، ف. دشتی، ن. و زارع بوانی، م. (1391). مطالعهی روشهای ارزشیابی دروس نظری و عملی دانشجویان کارشناسی رشته علوم آزمایشگاهی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران. مجله دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران (پیاورد سلامت) دوره 6، شماره 5 آذر و دی 1391. صفحات 342 تا 353.
فتحی واجارگاه، ک. خسروی بابادی، ع، ا. و حاجتمند، ف. (1393). ارزیابی کیفیت درونی برنامه درسی دوره دکترای اخلاق پزشکی دانشگاههای علوم پژشکی ایران از دیدگاه استادان و دانشجویان. فصلنامه اخلاق پزشکی، سال هشتم، شماره 27، بهار 1393. صص 153- 129.
قائمیان، ع. محمدپور، ر، ع. شیرج، ه. و طبیبان، س. (1390). بررسی همخوانی ارزشیابی اساتید توسط دستیاران و سایر دانشجویان مقاطع بالینی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال90- 1389. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دوره 21، شماره 81، سال 1390. صفحات 159 تا 166.
قلی زاده، ا. قنبری طلب، م. و قنبری، ع. (1391). بررسی تأثیر انواع ارزشیابی بر پیشرفت تحصیلی در درس علوم تجربی پایه سوم ابتدایی دانش آموزان شهرستان لردگان. پژوهش در برنامهریزی درسی، سال نهم، دوره دوم، شماره 5 (پیاپی 32)، بهار 1391. صفحات 82 تا 94.
کیامنش، ک. (1379). ارزشیابی آموزشی. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور
یادگارزاده، غ، ر. (1383). به بررسی میزان آگاهی معلمان از روشهای ارزشیابی تکوینی و میزان کاربرد آن در کلاس درس، نمونه موردی استان همدان. فصلنامه تعلیم و تربیت، شماره 83. صفحات 61 تا 85.
Alhija, F. N. A., and Fresko, B. (2009). Student evaluation of instruction: What can be learned from students’ written comments?. Studies in Educational Evaluation, 35(1), 37-44.
Krejcie, R. V., and Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational andPsychological Measurement. 1970, 30, PP.607-610.
Nasrollahi, A., Mirzaei, A., Shamsizad, M., Mirzaei, Z., Azar-Abdar, A., Vafaee, R., & Vazifeshenas, N. (2014). Students and faculty viewpoint of Ilam University of Medical Sciences about the students’ evaluation system of the instruction quality. Journal of Paramedical Sciences, 5(2).
)