بررسی مقایسه ای نظریات کارکنان دانشکده‌های دانشگاه شیراز و دانشگاه علوم پزشکی شیراز در خصوص میزان آمادگی دو دانشگاه برای تبدیل شدن به سازمان یادگیرنده

هدف پژوهش بررسی نظریات کارکنان دانشکده­های دانشگاه شیراز و دانشگاه علوم پزشکی شیراز در خصوص میزان آمادگی دو دانشگاه برای تبدیل شدن به سازمان یادگیرنده بر اساس اصول سازمان یادگیرنده پیتر سنگه بود. این تحقیق از نوع توصیفی-پیمایشی می­باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان دانشکده­های دو دانشگاه ( شامل 470 نفر کارکنان دانشگاه شیراز و 302 نفر کارکنان دانشگاه علوم­پزشکی شیراز) بودند و تعداد نمونه (شامل 157 نفر کارکنان دانشگاه شیراز و 100 نفر کارکنان دانشگاه علوم­پزشکی شیراز)با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده، انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند.
 نتایج تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون تی نشان داد که در زمینه مهارت­های شخصی و مدل­های ذهنی، بین کارکنان دو دانشگاه تفاوت معنی­داری وجود ندارد و هر دو دانشگاه از این منظر آمادگی لازم برای تبدیل به سازمان یادگیرنده را دارند. در زمینه آرمان مشترک بین کارکنان دو دانشگاه تفاوت معنی­داری وجود دارد و دانشگاه علوم­پزشکی آمادگی لازم برای تبدیل به سازمان یادگیرنده را دارد؛ اما دانشگاه شیراز از این آمادگی برخوردار نیست. همچنین در زمینه یادگیری تیمی و تفکر سیستمی بین کارکنان دو دانشگاه تفاوت معنی­داری وجود ندارد و هیچ یک از دو دانشگاه آمادگی لازم برای تبدیل به سازمان یادگیرنده را ندارند. در پایان پیشنهادها و محدودیت­های این پژوهش نیز مورد بحث قرار گرفته است.